مختصری در مورد روش های ژئوالکتریکی

ژئوالکتریک شاخه‌ای از علم ژئوفیزیک است که از طریق عبورجریان‌ یا میدان الکتریکی به آشکارسازی ساختار زیرسطح کمک می‌کند. این عمل به طور معمول با کمک دستگاه‌های فرستنده و گیرنده صورت می‌گیرد. در عین حال ممکن است روش مورد استفاده به صورت طبیعی بوده که در این حالت نیاز به فرستنده نمی‌باشد. با توجه به تفکیک روش‌های متداول در ژئوفیزیک به روش‌های طبیعی و مصنوعی، ژئوالکتریک به صورت زیر تقسیم بندی می‌شود:

الف) روش‌های الکتریکی طبیعی (Active)

در این روش‌ها از منبع طبیعی برای تولید جریان یا میدان الکتریکی استفاده می‌شود یا بهتر است بگوییم که از هیچ فرستنده یا تولید کننده جریانی برای انتشار درون زمین استفاده نمی‌کنیم. خود زمین به طور طبیعی شامل جریانات و میدان‌های مذکور می‌باشد که با بررسی رفتار آن‌ها می‌توانیم به ساختار زیرسطح پی ببریم. چندین نمونه از این روش‌ها، به صورت زیر است:

1. روش پتانسیل خودزا (Self Potential) یا روش SP

2. روش جریان‌های تلوریک (Telluric Current) یا روش TC

3. روش مگنتوتلوریک (Magnetu Telluric) یا روش MT