مختصری در مورد ژئومغناطیس

میدان مغناطیسی زمین از هسته خارجی زمین سرچشمه می گیرد. در سنگهای پوسته زمین نیز یک میدان ثانویه القا می کند (درست همان طور که سوزن در تماس با آهنربا، خاصیت مغناطیسی به خود می گیرد) که همان آنومالی مغناطیسی می باشد. ثبت این میدان ثانویه که شدت آن متناسب است با مقدار خاصیت مغناطیسی سنگها، اساس اکتشافات مغناطیس سنجی را در قرون اخیر تشکیل داده است. دستگاه ثبت میدان مغناطیسی (مگنتومتر) در هر نقطه شدت کل میدان را ثبت می کند. با استفاده از میدان مرجع ژئومغناطیس جهانی (IGRF) اثرات هسته خارجی زمین و با تصحیح اثرات روزانه میدان مغناطیسی زمین، دیگر عوامل کیهانی برداشته می شود. بجز در صورت وجود مغناطیس بازماند و یا حالتهای نادر دیگر، ماهیت فیزیکی میدان مغناطیسی زمین در نیمکره شمالی بصورتی است که در پیمایش آنومالی یک منشاء مغناطیسی، از جنوب به شمال ابتدا قطب مثبت (مقدار بیشینه میدان) و سپس قطب منفی (مقدار کمینه میدان) ظاهر می شود که از مشخصات ذاتی آنومالی های مغناطیسی می باشد.